Wampirzy zdrajca

Druga cześć historii o Vesperze nie podobała mi się tak bardzo jak pierwsza, ale trzyma poziom.

Stało się. Vesper został pierwszym zdrajcą wśród nocarzy. Długo się opierał, ale nie miał szans z głodem, a jego pobyt w Domu Krwi w szybkim czasie został legendą wśród renegatów. Samo to już wystarczyło aby nie miał po co wracać do Lorda Ultora.

Wampirzy komandosi

Opowieści o wampirach nie są moim ulubionym gatunkiem literackim, jednak Magdalena Kozak przedstawia bardzo wciągającą historię osadzoną w Polsce.

Jerzy Arlecki prowadzi nudne życie przedstawiciela medycznego. Zamarzyła mu się jednak rola "polskiego Bonda", wobec czego złożył przysięgę funkcjonariusza ABW. Początkowo przydział na szkolenie w zapadłej dziurze, gdzieś w podwarszawskich lasach traktował jako kolejny test, sprawdzający jego reakcję na nietypowe działania. Bo kto o zdrowych zmysłach może rozkazać szukać informacji o wampirach? Wkrótce przekonuje się jak bardzo się mylił. Po spotkaniu z Lordem Ultorem i obudzeniu się dla Nocy jako Vesper zostaje jednym z Nocarzy - elitarnych wojowników chroniących rody wampirów przed Renegatami, którzy nie zaakceptowali picia sztucznej krwi.
Magdalena Kozak stworzyła niezwykle wciągającą powieść i od początku czuć, że pisała to osoba, która wie o co w walce chodzi. Autorka trenuje Krav Magę, skoki spadochronowe i strzelectwo sportowe. Pomimo, że początek książki nie zwiastuje tak ciekawej akcji, to po przemianie głównego bohatera wydarzenia nabierają tempa i trzymają je do emocjonującej końcówki. Ważne w budowaniu fabuły są przemyślenia Vespera - nie zajmują dużo miejsca, ale pozwalają na głębsze zrozumienie jego działań. Rzadko kiedy takie zabiegi  się udają, zwłaszcza w historiach nastawionych na akcję, jednak tym razem jest to na plus.
Wampiry w wydaniu nocarsko-renegackim mają wszystkie cechy, które powinny mieć - umiejętność telekinezy i telepatii, zwiększoną odporność na rany, muszą unikać słońca. Według autorki przyczyną wampiryzmu jest symbiont, który zwiększa naturalne zdolności człowieka, a zapotrzebowanie na krew jest skutkiem ubocznym jego działania.
Na stronach pomiędzy rozdziałami można znaleźć kilka dodatków pośrednio związanych z treścią książki, np. teksty piosenek o wampirach, rotę przysięgi funkcjonariusza ABW czy fragment ustawy o policji dotyczący zasad użycia broni. Niby nic specjalnego a jednak urozmaica lekturę.
"Nocarz" spodoba się wielbicielom opowieści o wampirach bardziej w klimatach Blade'a niż "Zmierzchu" oraz fanom dobrej powieści sensacyjnej, którym nie przeszkadzają elementy fantastyczne.

---

Tytuł: Nocarz
Autor: Magdalena Kozak
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Rok wydania: 2006
Stron: 396

Mieszanie w czasie

Andrzej Pilipiuk jest znany przede wszystkim jako autor powieści o Jakubie Wędrowyczu. Tym razem jednak będzie o podróżach w czasie.

Prezydent RP Paweł Citko miał zapędy militarne i ukryte głowice nuklearne. Sprawa się rypła, gdy grupa terrorystów postanowiła je odpalić rozpoczynając ogólnoświatowy konflikt atomowy. Dwa lata później grupa naukowców z Instytutu Fizyki Doświadczalnej rozpoczęła tytułową operację. Jej zamierzenie było proste - cofnąć się w czasie i spowodować, że sprawca całego zamieszania się nie narodzi. Jest tylko jeden problem. Maszyna jest nieszczególnie precyzyjna i rozrzut od planowanego "punktu wyczepienia" sięga kilku dni lub kilku wieków. Dodatkowo ktoś w przeszłości zorientował się, że do jego czasu przybywają nieproszeni goście.
Podróże w czasie to temat stary i wielokrotnie wykorzystywany. W większości fabuła kręci wobec prób naprawienia zdarzeń, które doprowadziły do katastrofy lub wojny. Czasami dzieje się to intencjonalnie, czasami zupełnym przypadkiem. Kwestią kluczową jest podejście autora w kwestiach naukowych - czy trzyma się praw fizyki czy raczej stawia na akcję. W "Operacji..." mamy takie pół na pół - autor przedstawia mechanizm podróży w czasie dosyć dokładnie, opisuje nawet "paradoks dziadka" i "efekt motyla" w sposób zrozumiały dla każdego. Zaraz potem informuje, że ten kto osiągnie cel będzie wszystko pamiętał, mimo, że historia się zmieni. Zabrakło trochę konsekwencji.
Jest jeszcze jeden minus tej książki - są to opisy. Przyzwyczaiłem się, że Pilipiuk przedstawia otoczenie tylko w zakresie potrzebnym do ogólnego wyobrażenia go sobie. Tutaj natomiast opisów jest dużo i są raczej szczegółowe i nie mają większego wpływu na samą akcję.
Mimo jednak tych mało istotnych detali, "Operacja..." jest ciekawą pozycją, którą można polecić fanom sf.

---

Tytuł: Operacja Dzień Wskrzeszenia
Autor: Andrzej Pilipiuk
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Rok wydania: 2006
Stron: 491

Podsumowanie "czytalskiego" lipca

Nowy miesiąc właśnie się zaczął, więc pora się pochwalić dokonaniami z poprzedniego. Na początek poszła "Informacjonistka" autorstwa Taylor Stevens - dosyć ciekawa sensacja z akcją w Afryce. Potem była kolejna elbląska historia - "Aptekarz" Tomasza Stężały. Zawsze przyjemnie jest poczytać o historii swojego miasta, szczególnie gdy wpleciono w nią interesującą intrygę. Następny był "Cel namierzony", do którego zakupu przymierzałem się przez kilka tygodni. Nie żałuję nabycia tej pozycji, gdyż trafiła do moich ulubionych. Ostatnią zakupioną pozycją był "Projekt Berserker" - czeska fantastyka w klimatach post-apo. Ciekawe tło, średnia fabuła. Z cyklu "Przeczytaj to jeszcze raz, Sam" w moich rękach znalazły się "Księżniczka" i "Dziedziczki" autorstwa Andrzeja Pilipiuka z cyklu o przygodach kuzynek Kruszewskich. Udało mi się również umieścić jedną zaległą recenzję - GROM.PL 2.
W trakcie czytania są "Operacja Dzień Wskrzeszenia" (po raz pierwszy) Andrzeja Pilipiuka oraz "Nocarz" Magdaleny Kozak (to w ramach "Przeczytaj...").
Życzę miłej drugiej połowy wakacji :)

Czechy post-apo

Po raz pierwszy zetknąłem się z czeską fantastyką i było to spotkanie średnio udane - interesujące tło wydarzeń, ale sama fabuła już bez zachwytu.

Po drugiej wojnie energetycznej na Ziemi nie zostało prawie nic ze złóż mineralnych, węgla i ropy. Od tego czasu minęło około 250 lat. Skażone połacie są siedliskiem różnego rodzaju mutantów, a ludzie żyją w zniszczonych miastach. Część z nich przeniosła się na stacje orbitujące nad planetą.  
Główny bohater Gouvernet Fink, zwany również Gowerym Finkiem, zwany również Ziębą, zwany również Gowerym znad Laramissy, jest negocjatorem.  Swój ostatni przydomek zyskał, gdy w trakcie bitwy zabił około 100 wrogich żołnierzy. Bo chociaż ludzkości prawie nie ma to wojny nie zniknęły.
W trakcie urlopu postanowił odwiedzić swoje rodzinne miasto Pargę (przed wojną Pragę), która teraz jest stolicą Regencji Bojenii, będącej częścią Cesarstwa obejmującego swoim terytorium obecne Niemcy, Czechy a raczej to co z nich zostało. W trakcie posiedzenia nad kieliszkiem zostaje zaczepiony przez Patrycję von Hasse - arystokratkę, która chce aby odnalazł jej córkę, również Patrycję. Trop wiedzie do Betonstadt - miasta, które stało się ostoją dla wszelkiego rodzaju wyrzutków społeczeństwa, przemytników i tym podobnych. Misja udaje się połowicznie, a po powrocie okazuje się, że w sprawę zaangażowana jest również daleka kuzynka Gowerego - Jorika, córka obecnego przywódcy Bojenii. Bardziej nie chcąc niż chcąc Zięba kontynuuje poszukiwania Patrycji, które zawiodą go w puszcze Freilandii, gdzie spotka starego znajomego, ale nie będzie to miła pogawędka.
Autor stworzył dosyć ciekawy świat - wyczerpanie surowców spowodowało wielką wojnę, w której użyto broni atomowej na szeroką skalę. Niby nic nowego, ale za każdym razem daje jednak do myślenia, że w którymś momencie nasz konsumpcyjny zapęd będzie musiał być zatrzymany. Społeczeństwo cofnęło się do etapu średniowiecza - ustrój przypomina feudalizm, a o demokracji nikt już nie pamięta. Z "cudów techniki" pozostały tylko nieliczne samochody, telefon, pociągi i są dostępne tylko dla arystokracji. Ciekawym fragmentem jest dyskusja na temat tego, co warto produkować z tych nielicznych środków, które zostały - ciągniki czy broń. Plusem jest też fakt, że przy narracji pierwszoosobowej niektóre z przemyśleń bohatera są powtarzane - nadaje to trochę bardziej ludzkiego charakteru opowieści.
Niestety, dobry podkład padł pod fabułą - jest średnio i schematycznie. Bohater nie chce brać udziału w poszukiwaniach, ale postanawia chronić dziewczynę, której pomysłu z głowy wybić nie można. Powołując się na swój "wyczyn" dostaje prawie wszystko co chce. Oczywiście, ktoś dobry ginie.  Źli okazują się złymi, ci, którzy mieli być dobrzy, też są złymi i tylko dobrzy są dobrzy (chyba). Jest nawet scena miłosna, ale dziwaczna. Zakończenie też jest jakieś takie dziwne, ale zdradzać go nie będę, bo może ktoś będzie chciał samemu je poznać. 
Ogólnie rzecz biorąc książka na jeden raz, bardziej dla szukających typowej akcji w klimatach post-apo.

---

Tytuł: Projekt Berserker (Projekt Berserkr)
Autor: Vladimír Šlechta
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Rok wydania: 2010
Stron: 312

Ostra zabawa w "Trójkącie"

Sierżant Paul "Bommer" Grahame jest żołnierzem Jej Królewskiej Mości. W afgańskiej prowincji Helmand pełni funkcję JTAC-a czyli wysuniętego kontrolera lotniczego. Jego zadaniem jest nadzorować wsparcie z powietrza dla sił naziemnych.

Nie jest to łatwe. Większość z ponad dwustu nadzorowanych przez niego nalotów, ostrzałów i bombardowań miało miejsce w tak zwanym "niebezpiecznym zbliżeniu", czyli w odległości mniejszej niż zasięg odłamków bomb lub rakiet, które "zamawiał". W jednej z akcji kazał atakować talibów zajmujących pozycję 25 metrów od żołnierzy, których miał wspierać. Użyte przy tym bomby miały zasięg odłamków prawie trzysta metrów. Chociażby to ukazuje jaka odpowiedzialność ciążyła na tym człowieku. Jeden błąd mógł kosztować życie jego i jego kolegów.

Powrót do Elbinga

Tomasz Stężała po raz kolejny zabiera nas do wojennego Elbinga. Tym razem jednak działania zbrojne są tłem dla głównych wydarzeń.

Styczeń 1945 roku. Wieczorny spokój aptekarzy Edmunda i Horsta Boehmerów, właścicieli znanej w mieście "Rats-Apotheke" zostaje przerwany przez nagłe pukanie do drzwi. Niespodziewany gość to ranny dygnitarz partyjny, który informuje ich o porzuconym na autostradzie samochodzie, w którym znajdują się cenne inkunabuły. Jednak ważniejsze jest to, że w okładce jednej z ksiąg odkrywają pergaminy przedstawiające inną wersję dotychczasowo głoszonej historii podboju ziem Prusów. Odtąd, oprócz zbliżających się do miasta Rosjan, farmaceutom grożą też ludzie, którzy czując zbliżający się koniec Rzeszy, będą chcieli zapewnić sobie dobre życie po wojnie.

Autor "Elbing 1945" i cyklu "Trzy Armie" tym razem przedstawia historię nieco mniej wojenną, a raczej historyczno-sensacyjną. Ciekawy jest przyjęty punkt wyjścia dla fabuły - przeszłość ziem zamieszkanych przez Prusów, a podbitych przez Krzyżaków jest znana z niewielu źródeł wobec czego trudno zweryfikować ich dokładność i wierność, zwłaszcza, że to "zwycięzcy piszą historię". Dodatkowo Tomasz Stężała wykorzystuje fakt, że sporej ilości zrabowanych skarbów kultury nie udało się odnaleźć do dnia dzisiejszego.
W powieści poznajemy nowych mieszkańców Elbinga i spotykamy tych już znanych. Niestety, lektura dla tych, którzy nie zapoznali się z "Porucznikami 1939" i "Kapitanami 1941" może być nieco utrudniona, gdyż kilkukrotnie autor odnosi się do zawartych w nich wydarzeń. Jednak jest to tylko niewielka niedogodność, a może zachęcić do przeczytania pozostałych pozycji. Dodatkowo na końcu umieszczono kilka fotografii przedwojennego Elbląga, które przedstawiają niektóre z miejsc opisanych w powieści.
Książkę czyta się łatwiej niż wcześniej wymienione, gdyż mniejsza jest ilość bohaterów i nie ma takich przeskoków akcji, które wybijają z rytmu. A sama akcja wciąga, wobec czego - zgodnie z opisem na tylnej stronie okładki - z Elbinga ciężko się wydostać.
Polecam dla poszukujących zarówno powieści historycznych, ze względu na dobrze opisane tło wydarzeń, jak i sensacyjno-kryminalnych, ze względu na intrygującą fabułę.

---

Tytuł: Aptekarz
Autor: Tomasz Stężała
Wydawca: Instytut Wydawniczy Erica
Rok wydania: 2014
Stron: 355

Z jasnego nieba GROM!

Jednostka specjalna GROM to najlepsze co jest w polskim wojsku. Dziedziczy tradycje "Cichociemnych", a to zobowiązuje.

"GROM.PL 2" to drugie wydanie książki o historii i działaniach jednostki Grom. W stosunku do poprzedniego dodano około 300 nowych fotografii, w tym dotyczących "Cichociemnych" oraz żołnierzy batalionu "Parasol". Przedstawiono również szerszy kontekst działań polskich jednostek specjalnych, w tym komandosów z Lublińca. Dodano również 3 rozdziały.

Informacjonistka - trudne słowo

We współczesnym świecie posiadanie informacji oznacza posiadanie władzy. A kto nie chciałby jej mieć?

Vanessa Michael Munroe zajmuje się zbieraniem informacji, zwłaszcza tych, które nie są łatwe do zdobycia. Pracuje dla korporacji, głów państw i każdego, kogo stać na jej usługi. A nie są one tanie, gdyż Vanessa jest jedną z najlepszych w swojej branży. Właśnie kończy zadanie w Turcji, gdy dostaje nietypową propozycję. Teksański milioner chce, aby Munroe odnalazła jego córkę, która zaginęła przed czterema laty w okolicach Gwinei Równikowej. Początkowo bohaterka nie jest zbyt chętna do podjęcia się tego zadania, gdyż musiałaby wrócić do miejsc, które wiązały się z bolesną przeszłością. Początek wyprawy nie zwiastował kłopotów, które ją czekały. Jednak, gdy dała do zrozumienia miejscowym władzom, że chce zostać w kraju dłużej niż one chcą tylko łut szczęścia uchronił ją od śmierci.

Podsumowanie "czytalskiego" czerwca

Czerwiec to miesiąc sesji, więc zamiast tego, co mnie interesuje, musiałem czytać materiały do egzaminów. Na szczęście udało się też skończyć kilka książek:
"Grom.pl 2" - Jarosław Rybak - prawie że encyklopedia o najlepszej polskiej jednostce specjalnej;
"Amerykanin" - Leslie Waller - niestety, strata czasu
Z cyklu "Z kartonu na strychu" - "Przygody Trzech Detektywów", sygnowane nazwiskiem Alfreda Hitchcocka książki o młodych badaczach zagadek. Przeczytałem "Tajemnicę gadającej czaszki", Tajemnicę niewidzialnego psa" oraz "Tajemnicę krzyczącego zegara".
W kolejce na lipiec czeka rozpoczęta "Informacjonistka" oraz dzisiejszy nabytek "Cel namierzony".